Agatha Christie publiceerde in 1962 ‘The Mirror Crack’d from side to side'. In dit boek kijkt de hoofdrolspeelster in de spiegel en ziet daar iets in reflecteren dat de spiegel doet barsten. Iemand uit het verleden doemt op, en haar zorgvuldig opgebouwde beeld valt uiteen.

Tijdens het leven bouwen we beelden op van onszelf of krijgen we positieve etiketten opgeplakt: de moeder die alle ballen in de lucht kan houden, het slimme jongetje, de deskundige adviseur, het lieve meisje, de succesvolle ondernemer. Met deze beelden oogsten we complimenten, bewondering en succes. Ze geven kracht en een boost aan waar we mee bezig zijn.
Mensen zijn niet alleen deze beelden. We zijn meer, namelijk ook onzeker, bang, verdrietig en het even niet wetend. De kracht die onze positieve beelden geven kan dan omslaan in onmacht. Die scheurtjes plamuren we gauw weer dicht en tonen we niet, want dat past niet bij het beeld dat we willen uitstralen en dat anderen zo graag van ons zien.

Onder de barstjes zit echter ook een positieve energie. Zo zit er kracht in onzekerheid. Als je dit gevoel echt onder ogen ziet, analyseert wat het  oproept en wat je nodig hebt om daar doorheen te komen, dan buig je onzekerheid weer om naar iets positiefs om mee verder te gaan. Makkelijker gezegd dan gedaan? Ja, het vraagt moed, durf en tijd om aan de slag te gaan met de barstjes in de spiegel.

Een ‘crack in the mirror’ nodigt uit om licht te laten schijnen op andere potenties die in jou verborgen zitten.  En hoewel de verpakking je wellicht niet aanstaat, is er voor jezelf toch eigenlijk geen mooier cadeau te bedenken?   

Reageren: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Deel deze pagina