Het OR-lid keek strak uit de ogen en zat er kreukloos bij. Zijn stem klonk wat blikkerig toen hij zei:  ‘ik weet het niet'. De directeur maakte een grapje, maar die kwam niet aan. Gelachen werd er in elk geval niet. De directeur vroeg wat hij nodig had om het wel te snappen. Het bleef stil, maar ieder hoorde het interne programma draaien. Ze lieten de robot even begaan, want zijn antwoord zou vast briljant zijn.

Een robot als collega? Is dat de toekomst? Als je de minister moet geloven duurt het niet lang meer of onze vrienden van staal nemen het over. Ze zijn snel, willen geen pauzes en klagen niet als ze in de prullenbak belanden. Zoveel beter dan mensen die altijd maar inspraak willen en die overal wat van vinden, gesteund door gedetailleerde regels en voorschriften.

Een robot als OR-lid? Een OR-lid die niet aan den lijve voelt hoe het is om nachtwerk te verrichten, die niks voelt bij het feit dat er geen tijd is om te praten met de patiënt, die niet weet hoe spannend het krachtenveld rond het overleg soms is, die niet behendig kan inspelen op onverwachte situaties. Wat overblijft is een voorgeprogrammeerd overleg louter gebaseerd op logica.

Samenwerken kenmerkt zich nu juist door de koppeling van ratio en gevoel; door het delen van inhoud, processen én emoties. Medezeggenschap is samenwerken en is dus mensenwerk, en geen robotwerk. Organisaties zijn gebouwd door en rond mensen die door het bieden van ruimte en het geven van aandacht de prachtigste ideeën kunnen voortbrengen. Mensen kunnen creëren, een robot niet.

Het inbrengen van nieuwe ideeën en creatieve voorstellen is in OR-land belangrijk. Een OR die dat doet heeft toegevoegde waarde. Dat kan leiden tot iets briljants en daar is geen robot voor nodig!

 

Reageren:Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Deel deze pagina