Fair Play in OR-land
Het WK-voetbal houdt de gemoederen bezig. Fanatiek worden alle wedstrijden van Oranje gevolgd. In onze juichpakken kijken we de ballen het goal in van de tegenstander. Wat fluitconcerten richting tegenstanders daargelaten, gedragen voetballers en supporters zich voorlopig nog voorbeeldig. Liefhebbers van de sport zijn immers niet uit op gedoe. Het is vooralsnog ‘fair play’ dat overheerst, waarbij het draait om wederzijds respect en het nakomen van afspraken. Voetbal en ‘fair play’ zijn hopelijk over enige tijd net zo’n gewoon koppel als peper en zout.
‘Fair play’ en medezeggenschap zouden ook onlosmakelijk met elkaar verbonden moeten zijn. In OR-land gaat het immers om het voeren van een gesprek op basis van respect en van duidelijke afspraken. Die afspraken gaan over inhoud, het proces en hoe de gesprekpartners met elkaar willen omgaan. Helaas blijkt in de praktijk een deal geen deal te zijn. Het is nog steeds geen uitzondering dat de OR wordt gezien als een ‘moetje’, dat de bestuurder per definitie wordt gezien als een boeman of –vrouw en dat de link naar de achterban een zijden draadje is.
Hoe zou het zijn als managers en medewerkers het gesprek tussen bestuurder en OR fanatiek zouden volgen? Hoe zou het zijn als toeschouwers gehuld in OR-juichpakken de overlegpartners zouden aanmoedigen? Hoe zou het zijn als zoiets simpels als het nakomen van afspraken normaal is? Liefhebbers van medezeggenschap zijn niet uit op gedoe. Zij willen een respectvol gesprek over wat mensen binnen het bedrijf verdrietig en blij maakt, en over wat de organisatie doet lopen als een trein.
‘Fair Play’ in OR-land is niet alleen een opdracht voor bestuurder en OR, maar voor iedereen in de organisatie, van hoog tot laag. Voetbal is van iedereen. Medezeggenschap ook!
Reageren: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.