Ik liep onlangs langs een zwanennest. Het vrouwtje lag er rustig te slapen terwijl het mannetje beschermend om het nest zwom. Het tafereel deed mij denken aan het sprookje van het lelijke eendje, dat uitgroeide tot een prachtige, sneeuwwitte zwaan.

In sommige culturen staat de zwaan symbool voor transformatie. De zwaan heeft de kracht om zich niet te verzetten tegen verandering, maar om te aanvaarden dat die hoort bij het leven en altijd kansen biedt. Met dit gevoel van vertrouwen deint de zwaan mee op de veranderingsgolf.

Medezeggenschap zit ook in een transformatieproces. Dat is nodig om aansluiting te houden met een achterban die eigentijds werkt, een sterk netwerk
heeft, zijn eigen invloed creëert, en die alleen op  een flexibele manier wil bijdragen aan medezeggenschap. Wil OR-werk ertoe blijven doen, dan vraagt dit om
de huidige werkwijze en organisatiestructuur kritisch onder de loep te nemen.
Bestuurders en ondernemingsraden zijn dan ook uitgedaagd om het medezeggenschapsconcept te vernieuwen.

Het  vormgeven van een eigentijdse medezeggenschap gaat niet  zonder slag of stoot. Dit is logisch omdat mensen van nature veranderingen in eerste instantie associëren met verlies. Ze raken iets kwijt wat ook nut heeft gehad. Als transformatie echter wordt ervaren als het zelf creëren van een nieuwe toekomst én de moed aanwezig is om oude denk- en werkpatronen in vertrouwen los te laten, dan wordt een ‘lelijk’ eendje opnieuw die prachtige, sneeuwwitte zwaan.

Reageren:
 Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Deel deze pagina